As pequenas viaxes (e algo de gastronomía)

É fin de semana e estou de novo por aquí, este domingo fixen un entrante para ver como me saia de cara as festas que veñen. Pois non foi mal de todo e penso que a alguén lle pode servir. Como era unha proba, fíxeno en moldes flaneros, o seu e facelo nun molde rectangular. Trátase de presentar as vieiras de un modo distinto a o habitual, para elo necesitaremos: 1 kg de vieiras (peso neto sen cunchas e carne limpa) 200 ml de nata para montar 8 ovos 2 dentes de allo 3 chalotas herbas aromáticas ceboliño, perexil, eneldo manteiga para untar o molde Primeiro lavaremos ven as vieiras para eliminar as areas e separar os corais, que se han de reservar. Poñemos para triturar, os ovos, a carne das vieiras, sal e pementa e a nata para montar. Triturar ata obter unha pasta homoxenea. Picar as herbas e engadir a mestura anterior. Untar o molde con a manteiga reblandecida e verter a metade da pasta. Poñer en baño maría e meter a o calor do grill un pouco de tempo ata que se empece a

Isto non ten moito misterio, pero estaba moi bo. Cantidades para dous polos picantós 2 polos picantós 2 dentes de allo 1 culleriña de ourego 1 culleriña de tomiño 1 culleriña de perexil 1 culleriña de mostaza 1 copa de coñac 1 mazá aceite sal e pementa Cortar as mazás pola metade e deixar macerando co coñac. Co allo, o tomiño, o ourego, o perexil, sal, pementa e o aceite preparar o adobo, cando estea feito, engadir a mostaza. Chamuscar as pequenas plumas que traen os polos, rematar a limpeza por dentro. Salpimentalos e adobalos polo interior e meter media mazá. Bridar e adobar por fora. Poñer nunha fonte de forno e engadir o coñac de macerar as mazás. Prequentar o forno a 200º e meter os polos con a peituga para enriba durante 40 minutos. Dar a volta e fornear a 210º durante 20 minutos. Está feito. Como guarnición fixen unhas bólas de patacas risoladas. A técnica de estas patacas, consiste en blanquealas (escaldalas) en auga fervendo, durante 2 ou 3 minutos, esc

Aínda que non houbo cociña e si houbo andaina, non me resisto a poñer unha pequena receita que xa vin e fixen xa hai algún tempo. Penso que nestas datas pode ir moi ben como petiscos. É moi doada e pódese preparar con anterioridade. Imos a necesitar: 150 grs de queixo de cabra en rulo   75 grs de queixo philadelphia     6 lonxas de xamón curado   50 grs de améndoas fritas Procederamos da seguinte maneira: quitaremos a codia do queixo de cabra. Mesturaremos os dous tipos de queixo, ata conseguir unha masa homoxénea. Con dúas culleriñas de sobremesa faremos unhas bolas que iremos poñendo nun prato que levaremos a o frigorífico ata que se endurezan. Mentres colocamos as lonxas de xamón nun prato, sen que solapen unhas sobre as outras. Métense no microondas, a máxima potencia, durante 3 minutos (depende da potencia do microondas), ata que estean crocante. Unha vez frío o xamón, trituralo xunto con as améndoas. Rebozar as bolas nesta mestura de xamón e améndoas. Gardar no frigo

Pois esta fin de semana non houbo cociña, houbo andaina. Xa dende hai algún tempo, a familia que temos de Valencia e máis Castela-A Mancha, víñanos dicindo que si os acompañábamos a unha saída de un grupo de amantes da natureza, que, polo menos, unha vez a o mes saen a percorrer esta terra infinita na que temos a sorte de vivir. E onte, día 12, tiñan a de invernía, que lle chaman. Un pequeno percorrido e unha boa comida, o plan era bo. Máis o que pesou foi a andaina e coñecer a ese grupo de persoas nas que, salvo algunha excepción, non sabiamos quens eran. A experiencia foi do máis positivo e a idea é participar para o ano vindeiro en O Camiño, que durante todo o ano e a razón de unha etapa cada mes farase dende Cacabelos. Nos, por situación familiar, non poderemos asistir a do mes de xaneiro, pero non faltaremos a de febreiro. Se queredes información, poderédela conquerir en Vía Auria .

Como todos os fin de semana paso o tempo pertinente na cociña para proceder a relaxarme das estupideces que hai que soportar po la semana. Pero en fin aquí está a cociña para arranxalo case que todo. Metinme entre peito e lombo dous primeiros e un prato forte de carne, que comento noutra entrada; non houbo sobremesa, traíana os convidados. Pois un dos primeiros, foron unhas torradas de bacallau para as que necesitaremos: 400 grs. de bacallau 200 grs. de tomate fritido 100 grs. de pan 100 ml. de leite 1 cebola 1/2 pemento verde 3 dentes de allo 3 hovos 1 pemento choriceiro Aceite, sal e pementa Procederemos do seguinte xeito: Picamos a cebola, os dentes de allo e o pemento verde, refogamos nun pouco de aceite a lume suave durante 15 minutos. Pasado o tempo engadimos o tomate, a carne do pemento choriceiro (que con anterioridade puxemos a remollo para hidratar e logo rasparlle a carne que usaremos) e o bacallau esmigallado: facer durante 10 minutos máis. Salpimentar. P

Neste entrante fixen o tomate, presentando dúas texturas distintas do mesmo. Unha co tomate enteiro (case) recheo e outra como unha sopa fría. Imos a necesitar: 1 tomate rama por comensal Para o recheo: (medidas para oito tomates) 400 grs. de queixo fresco (o que vos guste, eu usei Philadelphia) 200 grs. de nata para montar Para a sopa: 3 tomates mas Queso mozarella en bolas ou Camenbert en rulo Aceite de oliva virxen Vinagre de Módena Sal maldón Millos fritos (quicos) Follas de albahaca 1 e 1/2 cullerada de maionesa Empezaremos cos tomates nos que é importante conservarlles a cada un deles a rama que leva enganchada a o pedúnculo. Escaldarémolos para pelalos, pero sen pasarse, pois hai que baleiralos. Nada máis sacalos do escaldado pasalos por auga con xeo para parar a cocción, unha vez pelados volver a lavar. Imos a baleiralos pola parte de atrás con unha culleriña francesa. Sacámoslle o primeiro bocado (ca parte máis pequena), e con coidado procedemos a retirarl

Como bos dixen máis arriba o prato forte do día foi de carne. Foi un guiso de unha peza que para min e dos mellores do animal, o xarrete. É unha peza moi agradecida, moito se teñen que torcer as cousas para que vos saia mal, e si, ademáis, contades con un carniceiro como o meu amigo Luis, o éxito está garantido. Non hai foto, cando acordei o persoal xa dera boa conta do prato, pero e tan sinxelo que non a necesita. Prometo poñela a próxima vez que o faga. Dou as medidas para 10 comensais: 2,5 kgs. de xarrete de tenreira (cálculo: 250 grs/persoa) ceboliñas pequenas (varias a o gosto) 1,5 litros de viño branco (que sea bo e do ribeiro, un mal viño escaralla o prato) 8 dentes de allo fileteados Sal Aceite de oliva Patacas Adobar a carne cortada en anacos grandes co viño e os allos fileteados, deixalo da noite anterior. Escorregar a carne e dourala en aceite ben quente. Non tirar o viño do adobo. Retirar a carne, e no mesmo aceite dourar as ceboliñas, con lume menos forte. Ca