Un mes máis, unha etapa máis do Camiño. Esta era a máis longa das previstas, 24 quilómetros, que foron mellores de levar que a anterior; a temperatura foi moi boa. É levadeira con un perfil suave, a pesares de algunha costiña puntual. Dende o meu punto de vista non foi tan atractiva como a do mes anterior, pero debo ser moi raro, xa que no entorno que me movo comenteino e a xente gustoulle. Con isto non quero dicir que nos o pasara ben. Topei con uns peruanos que era a terceira vez que viñan a facelo, xente de boa conversa e boa compaña para un pequeno treito do camiño. Un matrimonio de ingleses que xa estaban un pouco cansos nas súas bicicletas. A mellor compaña foi a de un alemán que non falaba nin papa de castelán, nin eu de alemán; o nexo de unión foi a nosa arquitectura e coido que os dous algo sacamos en limpo. Nos meses de xullo e agosto non hai. Despedímonos do Camiño ata o mes de setembro.
Aprendemos xuntos.