As pequenas viaxes (e algo de gastronomía)

Ir a receita en castelán O mellor a receita non vale moito, máis ó ler o nome case queda un sen folgos. Nada novo baixo o sol, pero de sabor moi agradable. Como sempre por cuestións operativas de orden interno eu uso champiñóns, máis xa sabedes, queda o voso criterio. Necesitaremos: Placas de canelóns Para o recheo : 100 grs de gambas 400 grs de peixe sapo 250 grs de mexillóns 70 grs de manteiga 70 grs de fariña 1/2 litro de leite 1/2 vasiño do líquido de facer o peixe sapo 1 copiña de viño branco 2 culleradas de aceite de oliva Sal e pementa branca Para o coulis de setas : 100 grs de setas variadas 2 ceboliñas 1 cenoria 1/2 cullerada de fariña 1 taza de caldo de pollo Aceite de oliva Para o prebe de Roquefort : 250 ml de tona 100 grs de queixo Roquefort Unhas poucas noces picadas groseiramente Pementa negra Despois de procurar todos os ingredientes, procederemos do seguinte xeito: Preparar as placas segundo indique o paquete da marca que usedes habitualmente. Secar

Ir a receita en castelán Hoxe imos a facer unha masa moi sinxela que se asemella bastante o biscoito, de feito a receita que nos ocupa pódese facer con calquera das dúas masas. Imos a facer a receita base da masa do pionono. Esta masa o mesmo serve para doce como para salgado. Eu para facer a proba fixen un recheo moi sinxelo, máis que a vosa imaxinación o encha de un montón de mesturas diferentes. Unha salvidade procurade ligar mestura que incorporedes con un prebe semellante a maionesa, co fin de que colla corpo. Necesitaremos: Para a masa   3 ovos 3 culleradas de azucre 3 culleradas de fariña Manteiga Para o recheo Lonchas de xamón cocido ou peituga de pavo, etc. 3 ovos cocidos 1 bote de bonito 15 ou 20 olivas picadas Prebe de maionesa Preparamos do seguinte xeito para a masa: nun bol botamos os ovos e o azucre. Batemos ben ata que tome unha cor abrancazada e unha consistencia bastante espesa. Engadimos a fariña peneirada e mesturamos con movementos envol

Ir a receita en castelán Normalmente, esta receita prepárase con solombo ou entrecot de tenreira, máis nesta ocasión utilicei uns entrecots de lombos da gama de porco Selecta de Coren que veñen presentados en bandexas de tres unidades. A ga ma de produtos de porco Selecta, proceden de porcos criados en Galicia, proveñen da raza Duroc, cuxa principal características é unha maior infiltración de graxa que o porco normal. Reciben unha alimentación 97 % cereal, rica en vitaminas e minerais para favorecer a calidade da carne. Na súa dieta inclúense castañas como se facía de forma tradicional en Galicia resultando unha carne máis xugosa e saborosa. Para proceder ca nosa receita imos a procurar os seguintes ingredientes: 4 Entrecots de lombo de porco Selecta Manteiga 1 culleriña de mostaza 2 mazás Golden 4 rodelas de queixo de cabra en rulo Sal, pementa e aceite Collemos unha pouca de manteiga e levámola a punto de pomada e mesturámola coa culleriña de mostaza, remexemos

Ir a receita en castelán Hoxe toca polo, e do polo unha parte con moi bo sabor: as ás. É un prato moi sinxelo e humilde, pero con moito sabor. Para facelo necesitaremos os seguintes ingredientes: 12 ou 15 ás de polo 5 dentes de allo 2 ramas de tomiño 1 rama de pirixel 2 cebolas 1 folla de loreiro 1 cullerada de pimentón 1/2 vaso de viño branco 1 cullerada de mel (opcional) Sal, pementa, fariña e aceite de oliva Salpimentamos as ás e rebozámolas na fariña. Fritímolas nunha tixola e reservamos. Pelamos os allos e esmagamos, pelamos as cebolas e cortámolas en aros. Sofritimos os allos, as cebolas, o loureiro e o tomiño no aceite de fritir as ás. Cando a cebola estea dourada, botamos o pirixel e o pimentón. De seguido engadimos o viño branco e deixamos que coza o prebe uns 5 minutos a lume brando. Neste momento engádese a mel (a quen lle guste). Botamos este prebe por riba das ás reservadas e deixámolas repousar unhas horas dándolle a volta de cando en vez. Antes d

Ir a receita en castelán Canto tempo sen asomarme por este recuncho. Máis aínda ando por estes lares, non ca continuidade que quixera pero espero que a partires de agora, un pouco máis a miúdo que esta temporada que pasou. Dos moitos pratos de bacallau que ten a cociña portuguesa, este é un dos máis coñecidos. E orixinario da rexión de Porto. Imos a precisar: 500 grs de bacallau 600 grs de patacas 1 cebola grande 2 ovos cocidos Pirixel Olivas negras (opcional) Aceite, sal e pementa Poñemos unha pota con auga a ferver e outra cas patacas para que se cozan. No momento que a pota da auga ferve, retírase do lume e ponse nela o bacallau. Tápase cun pano e deixase facer entre 25 e 30 minutos. Cando as patacas están feitas, córtanse coma se fora para tortilla. Bótanse nunha fonte que poida ir o forno. Sácase o bacallau da auga, elimínase a pel, as espiñas e desmiúzase cos dedos. Mestúrase o bacallau cas patacas. Salpiméntase o conxunto. Nunha tixola con aceite po

Ir a receita en castelán Un petisco sinxelo, rápido e a par elegante. Fora bromas é verdade que é rápido e moi sinxelo. O recheo, o que vos veña a cabeza, eu fíxeno de queixo e mexillóns en escabeche. Ingredientes que imos a necesitar: Salmón en lonchas Queixo Philadelphia ( ou outro) Mexillóns en escabeche Ceboliño A única complicación é a de que non se nos rompan as lonchas do salmón o separalas. Unha vez que as temos estiradas, facemos unha mestura do queixo cos mexillóns picados. Picamos tamén ceboliño e engadimos a mestura. Sobre a loncha de salmón estirado poñemos unha porción do recheo e unha folla de ceboliño enteiro que sobresaia polas veiras. O normal e que sexa grande o rolo, partímolo polo medio. Poñemos un tempo no frío para que colla corpo o recheo. Moi boa a mestura de sabores.

Ir a receita en castelán Na receita de hoxe imos a facer sardiñas, de cando en vez cando vexo que merecen a pena, non deixo escapar a ocasión de levalas a miña cociña. Sinto unha especial querencia polos pescados azuis. As sardiñas, vos veredes as que poñedes por comensal, segundo o tamaño das mesmas. Os ingredientes que cito a continuación serían para unhas 12 unidades. Sardiñas (as necesarias) 15 olivas (verdes ou negras) 1 dente de allo 1/2 cebola 1 anaco de apio 1 tomate 1/2 pemento verde Ceboliño Aceite, sal e pementa Limpamos as sardiñas e retiramos a espiña central, deixándoas abertas coma un libro. Se non o facedes na casa, xa sabedes; o vos@ pescadeir@. Picamos as verduras moi miúdas e o tomate en cadradiños. Nunha tixola faise un sofrito co allo, o apio a cebola e o pemento. Despois duns minutos engadimos o tomate e as olivas, salpimentamos e reservamos. Estendemos as sardiñas ca pel para abaixo e botamos un pouco de recheo en cada unha. Dobramos da col

Ir a receita en castelán En primeiro lugar quero pedir desculpas a Mugardos pola receita que nos ocupa. Non sei cal é realmente a académica, pois andei a revolver pola rede e había para todos os gustos. Isto é o que fixen e, por certo, estaba ben bo. Necesitaremos para este asunto: Polbo cocido Patacas Pemento bermello Cebola Allo Pementón agridulce da La Vera Aceite e sal Como outras moitas veces, non dou medidas que cada un as mesture o seu gusto. Cocemos unhas patacas en cachelos, reservamos. Cortamos o polbo xa cocido en anacos, coma se fora para o Polbo a feira, reservamos. Cortamos as cebolas en xuliana non moi fina, os pementos en anacos e o allo, e refogamos a lume brando. Cando estea no seu punto engadimos o pementón, tendo coidado de que non se queime. Incorporamos o polbo, facemos que se mesture ben cas verduras e o pementón e a continuación botamos as patacas. Remexemos o conxunto e a saborealo de seguido na mesa. Para min case que imprescindi

Ir a receita en castelán Hoxe imos a facer un petisco de entrada ou pra tomar un aperitivo. Un dos elementos que imos a usar e a pataca. Teño unha loita particular con este produto, cústame encontralo bo. Penso que en algunha zona primouse a cantidade pola calidade e poñen no mercado unha moi mala pataca. Pan para hoxe, fame para mañá. Máis como din, o que veña detrás que se apañe. Fora de disquisicións precisaremos: 500 grs de patacas 250 grs de salmón afumado Manteiga Maionesa Cocemos as patacas enteiras en auga con sal. En canto arrefríen un pouco, cortámolas en rodela o máis finas posibles. Untamos ca manteiga unha bandexa de forno e poñemos unha capa de patacas e cubrimos cada unha de elas con unha porción de salmón. Alternamos patacas e salmón ata rematar os ingredientes. Regamos as patacas con unha cullerada de maionesa e metemos no forno prequecido a 200º. Cando a maionesa se pon da cor barra de pan, é o seu punto. De sabor moi agradable.

Ir a receita en castelán Estamos xa en pleno outono e hoxe pola noite, parece ser, entra unha gran borrasca para irnos metendo no inverno. E do outono non so son as castañas, tamén empeza a ser tempo de matanzas. Por iso imos con unha receita de carne de porco. Faremos provisión dos seguintes alimentos: 2 solombos ben feitiños 2 ovos 3 allos Unhas follas de pirixel 1 culleriña de mostaza 6 piquillos (dous para o guiso) 1/2 cebola 1 porro 1 tomate 1/2 cenoria 1/2 chourizo o longo Tiras de touciño Viño branco 1 cazo de caldo de carne Knorr Aceite, sal e pementa Se sodes uns manitas, tedes que deixar o solombo coma si de un filete se tratase, se sodes uns manazas coma eu mellor que o faga o carnideir@. Reservamos. Facemos dúas tortillas francesas. Con dous allos, as follas de pirixel e unhas gotas de aceite facemos un majado no morteiro e unha vez feito mesturamos a mostaza. O chourizo cortámolo, o longo, en catro tiras. Estiramos o solombo e untamos co majado,

Ir a receita en castelán Como vedes sigo ca teima das receitas de outono dos Paradores Nacionales. Neste caso trátase de unha sobremesa de castañas, máis de outono imposible, do Parador de Monforte de Lemos. Teño que dicir que foi tanto o meu enfado cando pelaba as castañas, que a piques estiben de deixalo. Alégrome de non facelo, pois é unha sobremesa, que si me permitides a licencia, levas un pedazo de sabores e cores do outono a boca. Imos a precisar: 250 grs de castañas peladas 250 ml de tona 250 ml de leite 1 sobre de te negro (eu non o usei) 2 ovos 100 grs de azucre 75 grs de cchocolate de cobertura 250 ml de leite (para o prebe de chocolate) Poñemos a cocer as castañas peladas ca nata e o leite (se ides a usar o te negro este é o momento de poñer a bolsiña). Unha vez cocidas, sacar a bolsa do te e triturar. Mesturar cos ovos e o azucre. Eu en lugar de facelo nun so molde, fíxeno en flaneras individuais (saíron cinco de boa ración cas medidas). Vertese a mes

Ir a receita en castelán Imos con outra receita de menú de outono dos Paradores Nacionales, do Parador de de Santo Estevo. Neste caso de arroz, xa sabedes a miña debilidade polo arroz, paréceme un dos mellores alimentos, amén da fame que quitou no mundo. Para este prato imos a procurar para 4 persoas: Aceite de oliva virxe extra 150 grs de cebola 1 dente de allo 150 grs de pemento vermello 200 grs de setas de tempada (eu usei "champis" 200 grs de chipirós 300 grs de arroz Caldo de verduras Queixo de Tetilla. Refogar en aceite a cebola picada, o allo e o pemento cortado finamente. Engadir as setas, refogar e engadir os chipirós e o arroz, saltear. Mollar co caldo de verduras, remover continuamente y terminar co queixo de tetilla que lle dará unha textura cremosa. Rectificar de sal. Un arroz para invitar.

Ir a receita en castelán Esta receita é do menú de outono do Parador de Verín. Penso que Paradores Nacionales teñen unha cociña fantástica, con un gran compromiso co tradicional do lugar onde están ubicados. Pero ben imos co que nos interesa e cos seus ingredientes. 5 pementos do piquillo para o prebe Piquillos necesarios para encher 200 ml de nata Sal e pementa 600 grs de bacallau 1 dente de allo 1/2 cebola 150 ml de nata 2 patacas cocidas Aceite de oliva. Nunha tixola poñemos os pementos picados, a nata, a sal e a pementa. Cando ferva retiramos e pasamos polo "turmix" e reservamos. Para a brandada de bacallau refogamos no aceite o allo e a cebola ben picados. Incorporamos o bacallau desmigado. Facemos uns minutos e incorporamos a nata e as patacas en anacos. Non o imos a triturar, chafámola cun garfo para notar bocado. Enchemos os pementos e acompañamos co prebe reservado. Podémolos presentar tamén en tostas. Probalo merece a pena. 

Soamente dúas liñas para comentar a xuntanza, que onte fixemos en Santiago, un pequeno grupo de amigos dos nosos fogóns e tamén da boa mesa. E digo o de amigos por que creo que realmente é así. Si xa había unha pequena complicidade ca xente de máis "roce virtual", agora que xa nos vimos as nosas caras penso que se reforza. Foi unha auténtica "cita a cegas". Despois de andar deambulando, a hora de cita pola máis bonita praza do mundo, a do Obradoiro, e de pensar "aqueles deben de ser da xuntanza, andan igual de perdidos ca min" e unha vez que nos fumos acercando uns os outros, a conversa tornouse coma a dos que se encontran despois de estar sen verse durante certo tempo. Quero agradecervos a todos a estupenda noite que pasei. Dádevos todos por citados, eu non vou a citarvos, porque seguro que me esquezo de algún e non quero. Quero facer tamén mención do GARUM BISTRO , sito onde ceamos realmente ben, lugar pequeno pero moi acolledor e un estupendo xefe d

Ir a receita en castelán Hoxe imos a deixar de lado a carne e o peixe e imos con un prato vexetariano. Úsanse para este prato os seguintes ingredientes: 1 calabacín 1 berenxena 2 ceboletas Láminas de queixo Prebe de tomate Aceite e sal Maos a obra. Cortamos as verduras en rodelas de medio centímetro. Salgamos, enfariñamos e fritimos en abundante aceite. Pasamos as frituras a papel absorvente para escorregar o exceso de aceite. Utilizando moldes redondos montando o milfollas con capa de verdura, queixo e prebe de tomate, ata completar o molde. Finalizamos sempre con queixo. Gratinamos no forno ata que estea dourado. Retirar os molde e servir. Un delicioso prato para este outono que tarda en chegar, pero que xa está moi próximo.

Hai un tempo que lle fíxemos unha encerrona a Lola (da nosa familia de Valencia da que xa vos teño falado), a que nos tiña que facer unha paella en Rivela para todos. Non houbo dúbida, aceptou o reto no mesmo momento. Eu non esperaba outra cousa, pois é unha gran cociñeira. É unha pena que non nos faga participes do seu bo facer nun blog, o meu estómago sabe ben do que falo. Pois o día chegou. O pasado sábado, día 8, foi o día escollido. por fin a data era a adecuada para todo o mundo. Púxose maos a obra e o que saíu da súas maos foi algo excepcional. Non é que a queira ben, pero era a mellor paella (nos facemos arroces) que levo tomado. Polo, "ferraura" (xudías verdes), "garrofo" (faba branca e plana),tomate, pementón, romeiro e arroz. A "tormenta" perfecta. Pero Lola non se conformou soamente ca paella, para completar un estupendo xantar preparounos de primeiro "esgarrat", pemento roxo, berenxena, allo, ovo cocido e bacallau. Unha delicia,

O pasado día 24 de setembro estivemos por San Andrés de Teixido, para chegar dende alí ata o Cabo de Ortegal. Non me resisto a non poñer aquí as fotos dos acantilados que están presentes durante case todo o recorrido. Estamos a falar de ir a unha zona onde veremos os acantilados máis altos da Europa continental. A vista do Cabo de Estaca de Bares con Cariño debaixo nosa é impagable. Soamente un defecto, é un auténtico rompe pernas. Estás durante os vinte pico quilómetros subindo e baixando. A baixada (andando) a San Andrés é de premio e a continuación a subida a cima dos acantilados é de primeira especial. Pero non vos asustedes faixe ben. Recomendo a visita a zona, eu é polo menos a cuarta ou quinta vez que vou, e cando se me presente outra ocasión, non deixarei de ir. Ademais xa sabedes, "vai de morto o que non foi de vivo". 

Aínda que resulte repetitivo segue un tempo anormal, polo tanto imos a seguir con cousas fáciles, rápidas e frescas. Coma sempre neste tipo de receitas, dou os ingredientes sen cantidades. Entón ei vai. Tomates Mini-Kumatos Queixo mozzarella Olivas recheas de pemento Alfábega (albahaca) Aceite, sal Madón e vinagre de Módena Moi sinxelo, escorregamos as bolas de queixo e cortamos o longo e en tiras para facer uns tacos. Lavamos e partimos os tomates pola metade. Nunha brocheta de madeira ensartamos unha metade de tomate, taco de queixo, outra metade, oliva e repetimos outra de tomate e queixo. Picamos a alfábega e facemos unha vinagreta, a miña proporción é de tres a un. Poñemos as brochetas nun prato de servizo, salgamos, botamos a alfábega picada e a vinagreta. Moi bo conxunto de sabores.

E veña queixo. Outra receita con queixo (grande alimento entre os alimentos) gústanme todos é o bo deste produto é que viaxes a onde viaxes, sempre hai un queixo da zona. É difícil dicir este mellor que este, son distintos (polo menos para min). Para este ¿petisco ou primeiro prato? imos a necesitar o seguinte: 1 bote de espárragos verdes (delgados) 1 bola de Mozzarella 4 lonchas de xamón Con estas medidas saen catro porcións. Os espárragos poden ser crus, pero entón hai que precociñalos antes. Escorregamos ben a bola de Mozzarella e partimos en catro lonchas. Estiramos as lonchas de xamón, poñemos un pedazo de queixo e tres espárragos por riba. Pechamos envolvendo co xamón. Dámoslle unha pasada pola tixola para que colla cor, tendo coidado que non se desfaga. Como vedes estou que o tiro can receitas complicadas. Conxunto de sabores moi interesante.

Nestes días que andei de lecer, fixen algúns petiscos que tiña apartados e en espera, quecendo no forno. Son sinxelos e con ingredientes do máis común, ireinos a poñendo non seguintes días, coma relaxación de fin de lecer. Neste primeiro usaremos os seguintes ingredientes, que cada quen mesturará na medida do seu gusto: Xamón serrano Queixo azul Queixo Philadelphia Fariña Ovo Pan relado Aceite O xamón serrano deberá de estar en lonchas finas ven cortadas. Faremos a mestura dos queixos ata conseguir unha crema untuosa (os queixos elíxense os do nosos gusto). Agora imos co "difícil", ca loncha do xamón estirada poñemos unha porción de mestura de queixos. Enrolamos e pasamos por fariña, ovo e pan relado. Fritimos en aceite ata conseguir unha bonita cor. Un petisco con fundamento.

Hoxe quero comenzar un novo apartado por se pode servir de orientación para alguén que ande buscando onde xantar. Evidentemente a miña opinión é miña, e por sorte, e en aras da diversidade non coincidirá cas de outras persoas, pero está aí e direi o que penso. Comenzaremos este novo capítulo, con un restaurante de Portonovo, A Taberna do Varadoiro . Tal como falei co dono, non é o mesmo desfrutar del neste mes de setembro, que no mes de xullo ou agosto, a pesares de que a calidade mantense, hai máis presas. Para min é moi importante o primeiro contacto co persoal que te vai a atender, neste caso xa se vía que sería moi bo. Atención a empregada que atende as mesas, un luxo, coñecedora da carta, do produto, de como está feito. É unha gran vendedora e inda por riba agradable. Podemos falar de produto de primeira calidade, ven presentado e moi ben traballado na cociña. Cociña tradicional traballada con cariño, isto é algo que se transmite o prato. Completa o cadro unha ac

Este é unha receita que cae tódolos anos na tempada do bonito, é fácil de preparar, pódese facer con antelación, admite un montón de guarnicións e é unha forma de que os máis cativos da casa coman un dos mellores peixes azuis. Para preparalo imos a necesitar (sae un bo pastel): 750 grs de bonito sen pel nin espiñas 2 ovos cocidos 1 ovo cru 3 lonchas de xamón 3 pementos do piquillo Pirixel picado Pan relado Prebe de tomate Picamos o bonito o máis miúdo posible (aconsello facelo con coitelo, pois a picadora fai unha pasta) e poñemos no recipiente que vaiamos a facer a mestura. Picamos os ovos, as lonchas de xamón, os pementos do piquillo e engadímolos o bonito xunto co pirixel picado, o ovo batido e o pan relado. Remexemos ata conseguir unha mestura homoxénea (a medida do pan relado non é fixa, ide vendo a necesidade). Facemos coma unha croqueta inmensa (o meu consello é envolvela en papel de aluminio e deixar un tempo o frío para que colla máis consistencia). Votamo

Quero facer unha pequena reflexión sobre o que é o facer este blog para min. Eu o entendo coma un divertimento, como unha vía a comunicar cos demais o que fago, ben, mal, peor ou rematadamente peor, pero é o que fago, ben por que o vin noutro sitio, ou ben que me acudiu a deusa creativa e golpeoume na cabeza. Ninguén me obriga a facelo, gústame a cociña e quero dicilo; non vexo isto coma unha competición de haber que a ten máis grande, uns meses teño unha actividade maior e outros son un vago rematado. Diredes a que ben todo este manifesto de intencións, pois ben a que xa estou empezando a fartarme de toparme pola rede con un montón de blogs, onde o que escribe non fixo a receita que publica nin en soños, que as cantidades que se poñen son absurdas e que é imposible facer algo medianamente comestible co que pon. Por iso a miña petición, NON O FAGADES, publicade soamente o que experimentedes na vosa cociña, non obrigan a ninguén e o único que conseguides é sementar a dúbida sobre com

Que tal, xa estaredes todos de regreso, incorporados os vosos traballos e pensando nas próximas vacacións. Pois ben, ei de darvos envexa, aínda me quedan a metade das miñas, cando todos vaiades xa saturados eu seguirei de lecer. Imos con  unha receita que nos serve de aperitivo, unhas olivas maceradas. Necesitaremos algunhas cousas: 400 grs de olivas verdes 400 grs de olivas negras 60 grs de xenxibre 8 dentes de allo grandes 25 grs de romeiro fresco 10 grs de tomiño fresco 20 grs de pemento moído da Vera 40 ml de prebe de solla 1 ceboleta 50 ml de aceite de oliva virxe Escorregamos ben as olivas da salmoira na que veñen e reservamos. Pelamos o xenxibre e cortámolo en rodelas finas. Machacamos os allos ca pel, se que cheguen a desfacerse. Mesturamos o romeiro e o tomiño, engadimos o aceite e o pemento moído. Remexemos. Nun bol mesturamos a ceboleta cortada en xuliana, o prebe de solla, as olivas, o aceite cas herbas e o pemento moído, o xenxibre e os allos. Tapamos

Hoxe en particular fai un calor desmesurada. Entón imos con unha ensalada, pero ímola a meter dentro duns canelóns. Cando o calor ven fora do seu tempo, aféctame bastante en sentido moi negativo, pero imos o noso. Para esta ensalada necesitaremos: 1 caixa de canelóns precocidos 8 lonchas de xamón cocido 1 ou 2 puñados de langostinos cocidos (a medida non ten desperdicio) 2 mazás medianas Queixo Philadelphia (ou outro queixo fresco) Poñemos os canelóns en auga quente, seguindo as instrucións do fabricante. Pelamos e picamos os langostinos. Picamos as mazás o as relamos. Mesturamos os langostinos, as mazás e o queixo. Cando xa temos os canelóns listos para usar, extendémolos e poñemos xamón cocido sobre eles. Poñemos unha porción da mestura anterior e enrolamos. Facemos que a mestura chegue os laterais do canelón. Xa vedes complicación a tope e tecnoloxía punta para unha boa ensalada. Os ingredientes coma sempre o voso gusto (faltaría máis).